δαίνυμι

δαίνῡμι, imper.

A

δαίνῡ Il.9.70

, part.

-ύντα Od.4.3

: [dialect] Ep. [tense] impf.

δαίνῡ Il.23.29

; δαίνυεν (from δαινύω) Call. Cer.84: [tense] fut.

δαίσω Il.19.299

, A.Eu.305: [tense] aor.

ἔδαισα Pi.N.9.24

, Hdt.1.162, E.Or.15:—[voice] Med.,

δαίνῠται Il.15.99

: [ per.] 2sg. subj.

δαινύῃ Od.19.328

; [dialect] Ep. [ per.] 3sg. opt.

δαινῦτο Il.24.665

; [ per.] 3pl. opt.

δαινύατο Od.18.248

; part.

-ύμενος Cratin. 142

; [ per.] 2sg. [tense] impf. δαίνὐ (i.e. -υο) Il.24.63: [tense] fut.

δαίσομαι Lyc.668

, Herod.4.93, etc., ([etym.] μετα-) Od.18.48: [tense] aor.

ἐδαισάμην Archil.99

, Pi.P.10.31, etc.;

δαισάμενοι Od.18.408

; [[pron. full] δαινῠη Od.19.328; but

δαινῡῃ 8.243

(for wh. δαινύεαι shd. be read)]. (V.

δαίω B.

):—poet. Verb (used by Hdt.), give a banquet or feast,

δαίνυ δαῖτα γέρουσι Il.9.70

; ἔφασκες . . δαίσειν γάμον didst promise to give me a marriage-feast, 19.299, cf. Od.4.3, h.Ven.141, Pi.N.1.72;

ὁτοῖσι τάφον μενοεικέα δαίνυ Il.23.29

, cf. Od.3.309; δ. ὑμεναίους, γάμους, E.IA123 (lyr.), 707.

2 c. acc. pers., feast one on a thing,

τὸν . . Ἀστυάγης ἀνόμῳ τραπέζῃ ἔδαισε Hdt.1.162

, cf. E.Or.15; ζῶν με δαίσεις thou shalt be my living feast, A.Eu.305.

II [voice] Med., have a feast given one, feast, in Hom. more freq. than [voice] Act., Il.15.99, al., cf. Pi.I.6(5).36, Hdt.1.211;

δαίσασθαι γάμον Archil.

l.c.

2 c. acc., feast on, eat, δαῖτα, ἑκατόμβας, κρέα, Od.3.66, Il.9.535, Od.12.30;

κρέα δαίνυσθαι Hdt.3.18

, Ant.Lib.18.2 (but c. gen., Id.11.7);

ἐδαίσατο παῖδα S.Fr.771.5

, cf. El.543; μίαν δ. τράπεζαν eat at a common table, Theoc.13.38: of fire, consume, Pi.N.9.24, S.Tr.765; of poison, ib.1088.